Het OM deed sinds de jaren negentig een grote hoeveelheid beleidsregels verschijnen die inmiddels een belangrijke plek als bron van recht hebben verworven. Zij maken het optreden door de handhavende overheid inzichtelijk en voorspelbaar en bevorderen dat gelijke gevallen gelijk behandeld worden. Sinds kort worden steeds vaker beleidsregels afgeschaft en, naar verluidt, veelal omgezet in een werkinstructie – een interne richtlijn waar derden geen rechten aan kunnen ontlenen. De overheid behoort er geen bezwaar tegen te hebben dat haar feitelijke handelen wordt gelegd tegen de achtergrond van de uitgangspunten van haar zelf genormeerde optreden. Dit redactioneel strekt er dan ook toe het OM op te roepen zijn beleid in eer te herstellen.

Het artikel richt zich op een kritische beoordeling van de strafbaarstelling van eenvoudig witwassen. Betoogd wordt dat het probleem dat de aanleiding vormde voor het strafbaar stellen van eenvoudig witwassen niet bestaat. Dit heeft als consequentie dat de strafbaarstelling alleen dient als vangnet voor het vervolgen van grondfeiten die niet of moeilijk te bewijzen zijn. De vormgeving van en de wetsgeschiedenis bij het artikel maken het echter mogelijk om (te) makkelijk te vervolgen op grond van eenvoudig witwassen als grondfeiten niet of moeilijk bewezen kunnen worden, ook als deze grondfeiten geen bedreiging vormen voor de integriteit van het financiële en economische verkeer. Deze onwenselijke aanpak moet door het Openbaar Ministerie vermeden worden.

De techniek achter bitcoin maakt het mogelijk om anoniem deel te nemen aan het betalingsverkeer. Daarmee is ook het risico op witwassen toegenomen. De laatste jaren is het OM steeds actiever geworden in het opsporen en vervolgen van strafbare feiten die met behulp van bitcoins zijn gepleegd. De bitcoin lijkt steeds meer in het vizier van diverse opsporingsinstanties te zitten. Na de aanpak van kwaadwillende bitcoincashers en bitcoinminers richten het AMLC, de FIOD en het OM zich nu op bitcoinmixers. In deze bijdrage wordt een overzicht geschetst van de werking, de fiscale en juridische kwalificatie en de bestrijding van crimineel gebruik van bitcoins, bitcoinminers, bitcoincashers en bitcoinmixers.

In zaken waar overtredingen van de Wet dieren ten laste gelegd zijn, staat regelmatig ter discussie of de dagvaarding aan de eisen van de wet voldoet. Met name of de omschrijving van de verweten feiten voldoende duidelijk is. In dit artikel wordt getracht aan de hand van een uiteenzetting van relevante jurisprudentie, tot een algemeen kader voor de tenlastelegging in dergelijke zaken te komen. Daartoe worden ook artikel 261 Sv en de daaruit voortvloeiende eisen besproken.

De ruimere bevoegdheden die de Wet op de economische delicten kent in vergelijking met het Wetboek van Strafvordering worden in de opsporingspraktijk te weinig benut.

Hoewel handhaving van de in 2001 geïntroduceerde strafbaarstelling van buitenlandse ambtelijke omkoping in eerste instantie uitbleef, hebben grensoverschrijdende corruptieschandalen inmiddels tot de hoogste schikkingen in de Nederlandse geschiedenis geleid. In deze bijdrage wordt aandacht besteed aan de overeenkomsten tussen de aanpak van buitenlandse corruptie door Nederland en de handhaving van de FCPA in de VS. Als de Nederlandse schikkingen onder de loep worden genomen, blijkt dat er niet alleen wat betreft de afdoeningsmodaliteit zelf, maar tevens ten aanzien van de voorwaarden bij de schikkingen gelijkenissen te ontdekken zijn. Anders dan in de VS zijn deze voorwaarden echter niet in het beleid van het OM terug te vinden.

In deze bijdrage wordt het verenigingstuchtrecht voor belastingadviseurs van de NOB en RB besproken. Eerst volgt een korte tour d’horizon langs de kaders van het verenigingstuchtrecht, waarbij blijkt dat de burgerlijke rechter zijn stem nadrukkelijk heeft laten horen bij het vormgeven van die kaders. Daarna volgen de conclusies van een inventariserend onderzoek onder alle (ruim 170) uitspraken die de tuchtrechters van de NOB en RB hebben gedaan en die tot augustus 2016 openbaar zijn gemaakt. Aan welke categorieën van laakbaar handelen maken belastingadviseurs zich op basis van de tuchtrechtrechtelijke jurisprudentie het vaakst schuldig en hoe wordt dit laakbaar handelen gesanctioneerd? De auteurs stellen vast dat het NOB-tuchtrecht in de kern wel voldoet, maar dat het beter kan. Het RB-tuchtrecht heeft echter een langere weg te gaan.

In december heeft de Tweede Kamer ingestemd met het wetsvoorstel versterking positie curator, waarin de uitbreiding van de inlichtingenplicht van de gefailleerde en de meldplicht van de curator voor onregelmatigheden worden geregeld. Het voorstel voorziet in een actieve plicht tot verstrekking van onder andere de volledige administratie en informatie over (buitenlandse) vermogensbestanddelen. Tevens is voorzien in de verplichting van derden om administratie van de gefailleerde te verstrekken. Het voorstel is een goede stap in de gewenste richting, maar zal zonder adequate financiering van de extra onderzoekskosten ten behoeve van de boedel en goede opvolging van aangiften een lege huls blijven.

De Hoge Raad geeft aan hoe eenvoudig witwassen zal worden uitgelegd na de inwerkingtreding daarvan op 1 januari 2017.